มึงไม่ใช่เหยี่ยว ที่บินไปบนฟ้า
มึงเพียงแค่ล้ม ต้องลุกขึ้นมา
มึงไม่มีสิทธิ์ ต่อว่าโชคชะตา
มึงไม่ใช่นก ที่มีราคา
มึงมันกระจอก
มึงมันกระจอก
มึงก็แค่ซ้ำ (มึงก็แค่ซ้ำ)
มึงก็แค่เสียใจ (มึงก็แค่เสียใจ)
มึงก็แค่ล้ม (มึงก็แค่ล้ม)
แต่มึงไม่ได้แพ้
มึงก็แค่ต้องลุก ต้องเดิน ต้องบินอีกครั้ง
ครอบครัว ต้องอยู่ ต้องกินข้างหลัง
ถ้าแพ้ มันก็ต้องแพ้ มันจะแพ้ได้กี่ครั้ง
ช่างแม่งมัน มึงก็เพียงแค่ต้องบิน เพราะว่า
มึงไม่ใช่เหยี่ยว ที่บินไปบนฟ้า
มึงเพียงแค่ล้ม ต้องลุกขึ้นมา
มึงไม่มีสิทธิ์ ต่อว่าโชคชะตา
มึงไม่ใช่นก ที่มีราคา
มึงมันกระจอก
มึงมันกระจอก
กูเข้าใจ กูก็ Feel ตอนกูล้ม กูก็ Fail
ถ้ามึงยังไม่ได้ตาย เนี้ยมึง Get ป่ะ
คนเขาบอกว่าเข้าใจ แต่ส่วนลึกอยู่ข้างใน
มันไม่มีลมหายใจ เนี้ยกู Get ว่ะ
พร้อมที่จะตาย หายไปกับลม
เกลียดความขื่นขม ที่มันทุกข์ทรมาน
พร้อมที่จะลา พร้อมมาตั้งนาน
เกลียดโรงละคร ที่มันไม่อวสาน
เกลียดคำว่าสู้ๆ ทั้งที่กูสู้อยู่คนเดียว
บอกกูต้องทำได้ ทั้งที่ไม่มีใครมาเกี่ยว
กูเข้าใจ กูก็เป็น มันไม่มีใครได้เห็น
ว่าแค่เดิน มันก็ยากเย็นแค่ไหน
แต่ว่ามึงเชื่อไหม ความเป็นจริงเป็นอย่างนั้น
ไม่ต้องแคร์ความเห็นใจ เพราะเขาช่วยได้แค่นั้น
โลกไม่ต่อรอง กับทุกคนเหมือนๆ กัน
ช่างแม่งมัน มึงก็แค่เพียงต้องบิน เพราะว่า
มึงไม่ใช่เหยี่ยว ที่บินไปบนฟ้า
มึงเพียงแค่ล้ม ต้องลุกขึ้นมา
มึงไม่มีสิทธิ์ ต่อว่าโชคชะตา
มึงไม่ใช่นก ที่มีราคา
มึงมันกระจอก
มึงมันกระจอก
ยืนมองกระจก จ้องดูข้างใน
มีผู้ใด มีแค่มึงเพียงผู้เดียว
ดีที่ต้นทุนมึงต่ำ ล้มมาก็เท่าทุน
มึงต้องบิน บินให้สูง
แม้ใครมองว่ามึงนั้น มันกระจอก
มึงคิดว่ามึงเป็นใคร สูงแค่ไหน มีอะไรให้เสียมากมาย
จบลงที่ศพ ฝังดินแล้วกลบ ชีวิตก็จบแค่ตาย
กูไม่ยอมประนีประนอมกับชีวิต หนักแค่ไหน
มึงลองคิด เพราะสุดท้ายไม่ได้สำคัญ ใครศัตรู ใครเป็นมิตร
แค่คำคน แค่เจตจำนง มันมีค่ากว่าสิ่งใด
ช่างหัวมัน กับคำลวง ที่มันแทงลึกในหัวใจ
ไม่มีอะไร ที่เลวร้ายไปกว่า ร่างที่นอนนิ่ง
ยามที่หัวใจ ยังเต้น แต่ว่าขาไม่ยอมวิ่ง
ล่ะไม่ใช่ตัวฉันนั้นมันกำลัง Die yeah yeah
ไอ้นกกระจอกตัวนี้ ที่มันยังพร้อม Gonna fly yeah
บินขึ้นมา บินขึ้นมา บินขึ้นมา บินขึ้นมา
บินขึ้นมา บินขึ้นมา บินขึ้นมา บินขึ้นมา
บินขึ้นมา บินขึ้นมา
มึงไม่ใช่เหยี่ยว ที่บินไปบนฟ้า
มึงเพียงแค่ล้ม ต้องลุกขึ้นมา
มึงไม่มีสิทธิ์ ต่อว่าโชคชะตา
มึงไม่ใช่นก ที่มีราคา
มึงมันกระจอก
มึงมันกระจอก